«در فصل بهار كه طبيعت از نو، خرم و با نشاط می‌شود و همه ما به دامن طبيعت می‌رويم، مواظب باشيم كه دلبسته به خود پديده‌ها نشويم و لذت و ابتهاج ما ابتهاج به پديده‌ها نباشد؛ چون اين پديده‌ها آفِل و غروب‌كننده هستند و اگر به آنها دل بستيم، در متن طلوعشان، در دل ما غصه و حُزن را سبز می‌كنند! ابتهاج ما ابتهاج به آيات الله باشد. كسی كه دلخوش به آيات است، می‌بيند که آيات خدا افول‌پذير نيستند؛ بلکه آيه‌ای می‌رود و آيه ديگری جايگزين آن می‌شود و اصلاً نوع انبساطش، انبساط ديگری است.». https://eitaa.com/joinchat/3397320738C0c4c71fad0