«راه رسیدن به خدا چیست؟ چطور انسان می‌تواند جزء شود و به جایی برسد که حقیقتاً خدا را دوست بدارد، حقیقتاً شب‌ها از محبت خدا خوابش نبرد و در محبت خدا بی‌قرار باشد؟ موسای کلیم چهل روز در طور بود، در آن اربعینی که داشتند که در ماه ذی‌قعده و دهه اول ذی‌حجه بود، در این چهل روز نه غذا خورد، نه آشامید و نه خوابید و عجیب‌تر اینکه نه گرسنه شد، نه تشنه و نه خسته؛ به‌خاطر این که به او وعده ملاقات خدا داده شده بود. او این‌طور مشتاق و بی‌قرار بود، حتی در این چهل شبانه روز خوابش نبرد و در انتظار بود که خدا را دیدار کند؛ بنابراین می‌شود این‌طور شد. کسی ادعای محبت و دلدادگی می‌کرد. محبوبش قراری با او گذاشت و گفت مثلاً ظهر فلان جا بیایید. آن کس سر ظهر آمد و نشست. آن فرد هم از دور داشت تماشا می‌کرد. شب شد، نیمه‌شب شد، اما محبوب نیامد و این فرد خوابش برد! وقتی خواب بود، محبوبش آمد و یک مشت گردو در دامن او ریخت و رفت. گفت برو گردو‌بازی کن! عاشق که سر قرار خوابش نمی‌برد! آدم مُحب خوابش نمی‌برد؛ چه کسی خلوت با محبوب را  دوست نمی‌دارد و چیزی را بر آن ترجیح می‌دهد؟ ◀️ سؤال این است که چطور می‌شود به رسید؟ در روایات و معارف ما راه‌های متعددی برای آن ذکر شده است، یکی از آن راه‌هایی که انسان را به محبت خدا می‌رساند و راه همواری است، این است که انسان نعمت های خدا را زیاد یاد کند و در مقابل این نعمت‌ها خدا را کند. این کار ممکن است در ابتدا خیلی برای انسان شیرین نباشد و سخت باشد، ولی اگر مداومت کرد، شیرینی آن را خواهد چشید. ◀️ همین گفتن هم برای شکر کافی است. در روایت است که حضرت یک مرکبی داشتند، که ظاهراً گم شده بود، فرمودند: اگر پیدا شود خدا را شکر مناسب می‌کنم. وقتی پیدا شد حضرت فرمودند: الحمدلله. کسی گفت: آقا شما گفتید شکر می‌کنم چه شد؟ فرمود: مگر نشنیدید که گفتم الحمدلله! البته می‌دانید که الحمدلله گفتن حضرت با ما فرق می‌کند! ◀️ اگر کسی این رشته حمد و شکر را ادامه بدهد، و دائماً نعمت‌های خدا را یاد کند و خدای متعال را در مقابل نعمت‌های او شکر کند، به "مقام محبت" می‌رسد. حتی خوب است که انسان نسبت به نعمت‌هایی که خدا به دیگران داده است، شاکر باشد، برای مثال آدم می‌بیند که خدای متعال به دیگری موقعیت داده، ثروت داده، فرزند خوب داده، خانه خوب و شغل خوب داده، پس برای این نعمات خدا را شکر کند و  زیبایی کار او را ببیند، پس بگوید: الحمدلله رب العالمین. یکی از خاصیت‌های این حمد آن است که از آدم دور می‌شود و آدم در این مواقع باید بگوید الحمدلله. و الا خدای‌نکرده مبتلا به حسد می‌شود. اگر انسان این حمد را ادامه داد کم‌کم جمال صنع خدا و زیبایی کار خدا را به او نشان می‌دهند. پس غرق در مشاهده جمال خدا و غرق در لذت و محبت است. همه در دنیا به دنیا مشغول هستند و او «مَشْغُولَةً عَنِ الدُّنْيَا بِحَمْدِكَ وَ ثَنَائِك‏»، مقام شیعیان امیرالمؤمنین(ع) همین است. ◀️ حمد الهی به مداومت نیاز دارد، ولی یک بار آن هم اثر دارد، به‌خصوص اگر خوب انجام شود. در روایت فرمود: اگر مؤمن وقتی تشنه می‌شود، درست آب بخورد، خدا همه گناهان او را می‌آمرزد. اگر مؤمن این لیوان آب را که به دست می‌گیرد با بسم الله بخورد، تکیه به خدا کند و بداند آب کاره‌ای نیست، بلکه رحمت خدا و حکمت و قدرت و عنایت او است که ما را سیراب می‌کند، بعد هم آب خودش را سه جرعه کند و در هر جرعه‌ای که می‌خورد خدا را حمد کند، این موجب می‌شود که خدا آدم را بیامرزد، پاک و طاهر شود و به محبت خدا نزدیک شود. شکر و حمد الهی اگر کثرت پیدا کرد و مشی انسان شد، به طوری که هر جایی از خدای متعال نعمتی دید، چه اینکه به خودش عطا شده باشد و چه به دیگری، خدا را حمد کرد، به مقام محبت نزدیک می‌شود.» 🔺🔸🔹 ⇝ پرسمان اعتقادی https://eitaa.com/joinchat/3397320738C0c4c71fad0 🔺فقط به اشتراک بذارید👌 ࿐🌸❒○🌼○❒🌸࿐ ࿐🌸❒○🌼○❒🌸࿐