و نه از تکرار جرم و نه از اینکه -نعوذ بالله- خداوند در مجازات کردن انسانها عقده گشایی کرده و تشفی خاطر پیدا می کند. 2. مجازاتی که با گناه رابطه تکوینی و طبیعی دارد مجازاتهایی که با جرم، رابطه علّی و معلولی دارد ، که آنرا اصطلاحا " اثر وضعی گناه" می گویند. مثلا شرابخواری اثر وضعی ناگواری بر جسم و روان گذاشته و یا خوردن سم کشنده مرگ را به همراه دارد و این نوع مجازات را کسی از بیرون بر این اعمال بار نکرده و دادگاه و قانونی لازم نیست تا حکم مرگ خوردنده سم و یا نارسایی های شرابخوار را صادر کند بلکه اینها آثار طبیعی همان اعمال است. حال آیا می توان گفت که او یک لحظه بیشتر سم نخورده ، چرا باید بمیرد؟ و یا پنج دقیقه بیشتر شراب ننوشیده ، چرا باید تا آخر عمر دچار اختلالات جسمی و روحی باشد؟ 3. مجازاتی که تجسّم خودِ جرم است و چیزی جدای از آن نیست( عذاب اخروی) در این نوع از مجازات رابطه میان جرم وجریمه نه قراردادی و نه علت و معلولی است، بلکه رابطه ای به مراتب قوی تر و واقعی تر برقرار است و آن "عینیت" و "یگانگی" میان جرم و جریمه است؛ به عبارت دیگر آنچه در آخرت به عنوان پاداش و یا سزای عمل به نیکوکاران و بدکاران داده می شود ، تجسم خود عمل آنهاست. توجه داشته باشید که بر اساس آموزه های قرآن کریم و متون دینی ، اعمال ما دارای صورتی ملکی و دنیایی است که زودگذر بوده و نیز دارای صورتی ملکوتی است که باقی بوده و در آخرت خود را به ما رسانده و بهشت و جهنم آنجا، همين اعمال نيك و بد است كه وقتى پرده كنار رود تجسّم و تمثّل پيدا مى‏كند؛ تلاوت قرآن صورتى زيبا مى‏شود و در كنار انسان قرار مى‏گيرد؛ غيبت و رنجانيدن مردم به صورت خورش سگان جهنّم در مى‏آيد. قرآن كريم این معنی را در آیات فراوانی بیان می دارد که به عنوان نمونه به برخی از این آیات اشاره می کنیم: 1- « آل عمران/ 30» 2- «كهف/ 49» 3- « زلزال/ 6- 8»سخن از دیدن خود عمل است نه جریمه یا اثری که از بیرون و به واسطه قرارداد و یا دادگاه بر آن بار شده باشد. 4-« نساء/ 10»مال يتيم خوردن عيناً آتش خوردن است اما چون در اين دنيا هستند نمى‏فهمند، به محض اينكه حجاب بدن كنار رفت و از اين جهان بيرون شدند آتش مى‏گيرند و مى‏سوزند. نتیجه آنکه «تناسب كيفر و گناه» بحثى است كه در مورد كيفرهاى اجتماعى و قراردادى قابل طرح است. البته در اينگونه كيفرها، قانونگزار بايد متناسب بودن كيفر را با جرم در نظر بگيرد؛ اما در كيفرهايى كه رابطه تكوينى با عمل دارد يعنى معلول واقعى و اثر حقيقى كردار است يا كيفرى كه با گناه، رابطه عينيّت و وحدت دارد، يعنى در حقيقت خود عمل است، ديگر مجالى از براى بحث تناسب داشتن و نداشتن نيست. 🔺🔸🔹 ⇝ پرسمان اعتقادی https://eitaa.com/joinchat/3397320738C0c4c71fad0 🔺فقط #بالینک به اشتراک بذارید👌 ࿐🌸❒○🌼○❒🌸࿐ ࿐🌸❒○🌼○❒🌸࿐