📖از لسان امير ملك كلام ٠۱ قسمت ششم 🔹هَذَا وَ كَمْ يَخْرِقُ الْكُوفَةَ مِنْ قَاصِفٍ وَ يَمُرُّ عَلَيْهَا مِنْ عَاصِفٍ وَ عَنْ قَلِيلٍ تَلْتَفُّ الْقُرُونُ بِالْقُرُونِ وَ يُحْصَدُ الْقَائِمُ وَ يُحْطَمُ الْمَحْصُود. «اضافه بر این ها،چه طوفان های سخت و پر صدایی شهر کوفه را می شکاف و چه تند بادهایی که بر آن می گذرد و به زودی دسته های مختلف به جان هم می افتند؛آنان که سر پا هستند درو می شوند و آنان که از پا افتاده اند لگدمال می گردند!» امام علیه السلام به آشوب ها و مصیبت هایی که پس از این کوفه را فرا می گیرد اشاره می کند،چنان که در تاریخ آمده، حوادث بسیار و فتنه های زیادی در آن روی داده است، از جمله ی آن ها فتنه ی حجاج و مختاربن ابی عبیده جزو این هاست. 🔹همچنین مقصود حضرت علیه السلام این است که به زودی نسل ها و امت ها به یکدیگر ملحق می شوند و مراد از التفات برخی به برخی دیگر اجتماع آن ها در اندرون زمین است و واژه های (حَصد) «درو کردن» و (حَطم) «پایمال کردن»را برای حالت مردم استعاره فرموده است. جالب این که پیشگویی های امام علیه السلام در فاصله ی کمی به وقوع پیوست. اگر ناتوانان در فتنه ها نابود می شوند، قدرتمندان نیز با داس همان فتنه ها درو می گردند، قدرت پرستان چنان مست قدرت می شوند که همه ی قوانین هستی را فراموش می کنند، مخصوصا آن قانون که می گوید: «هر عملی عکس العملی دارد»و نمی دانند که: بر من است امروز و فردا بر وی است خون چون من کس چنین ضایع کی است هر فردی برای کسی بد بخواهد و در مسیر آنان سنگی بیافکند و چاهی بکند بی گمان خود گرفتار آن خواهد شد. خداوند هیچ عملی را از انسان ها چه نیک و چه بد ضایع نمی کند و نتیجه ی اعمال انسان به خودش باز می گردد و حق محرومان و خون مظلومان،بی دفاع نمی ماند و گریبان ظالمان را خواهد گرفت. «پایان خطبه ی صدو یک» تنظیم : سرکار خانم جنگی @bezatorasool