✍امام علی علیه السلام: ای مردم! هر که در عیب خود بنگرد از عیوب دیگران باز ماند. هر که به روزی خدا رضا دهد افسوس مال مردم نخورد. هر که تیغ ستم کشد به همان شمشیر کشته شود. هر که برای برادرش چاهی کند در آن افتد. هر که پرده دگران درد عیوب خانه اش نمایان گردد. هر که لغزش خود را فراموش کند لغزش دیگران را بزرگ بیند. هر که رأی خود پسندد گمراه شود. هر که به عقل خود نازد بلغزد. هر که به مردم بزرگی فروشد خوار گردد. هر که با مردم بیخردی کند دشنام شنود. هر که با علما بیامیزد محترم شود. و هر که با اوباش درآمیزد تحقیر شود و هر که بیش از طاقت بار بردارد درماند! (ای مردم! مالی نافعتر از عقل نیست، فقری سخت تر از جهل نیست، واعظی بلیغتر از خلوص نیست، عقلی چون دوراندیشی نیست، عبادتی چون اندیشه نیست، یاوری مطمئنتر از مشورت نیست، هیچ تنهائی چون خودپسندی نیست، هیچ پرهیزگاری چون خودداری (از گناه) نیست، هیچ بردباری بسان صبر و سکوت نیست🌺 کلینی، 1407؛ ج 8؛ ص18-30 ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌