🔻مظلومیتِ ادامه دار شیخ شهید ‌ 🔹‌‌در خیابان بهشت تهران، خانه‌ای قدیمی، مخروبه و تقریباً درحال محو شدن از روی زمین است. خانه‌ای که در مقام مقایسه، به لحاظ تاریخی که به همراه دارد، مهم‌تر از خانه‌‌ موزه‌های فلان شاعر و فلان نویسنده و فلان بازیگر است. این خانه‌ای که اکنون فقط نامش باقی مانده، خانه شیخ شهیدی است که از پیشگامان نهضت تحریم تنباکو و از رهبران مشروطه اصیل بود. ‌ 🔹خانه‌ای که یک قرن پیش، شیخ فضل الله نوری در آن ترور شد و هجده ماه مدفن او بود، سالهاست که به فراموشی سپرده شده و روز به روز وضعیتش بدتر می‌شود. شاکله اصلی خانه در حال ریزش است، در هایش گل گرفته شده و کسی نمی‌تواند واردش شود. در فهرست میراث ملی ایران ثبت نشده! و از آنجایی که مکانی مخروبه به حساب می‌آید، امکان بازدید عموم از آن نیز وجود ندارد. ‌ 🔹در مظلومیت شیخ شهید همین بس که پس از یک صد سال، خانه‌‌اش که روزگاری میزبان او‌ بوده و نماد مشروطه اصیل است، اینطور در سایه بی توجهی مسئولین ذیربط رو‌ به نابودی کامل است. ‌ 🔹از آخرین باری که مسئولین قول مرمت خانه و تبدیل کردنش به موزه را دادند، شش سالی می‌گذرد و تاکنون هیچ یک از وعده‌ها عملی نشده. حالا این عملی نشدن وعده‌ها یا از روی بی دغدغگی مسئولین مربوطه بوده و یا ناشی از عنادشان با شیخ شهید است. ‌ 🔹البته مظلومیت شیخ فضل الله به همین‌جا ختم نمی‌شود. رفتار دوگانه متولیان امور در حفظ و نگهداری از بناهای تاریخی، خصوصاً خانه‌های اشخاص مهم و نامدار تاریخ معاصر، مظلومیت شیخ شهید را بیشتر نمایان می‌کند. ‌ 🔹به‌عنوان مثال، خانه شیخ فضل الله در حالی به خرابه‌ای ویران بدل شده و زمزمه احداث پاساژ تجاری بجای این بنا مطرح است که خانه مرحوم مصدق از رهبران جبهه ملی، از سال ۱۳۷۹ و با شماره ۲۹۴۳ در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده است و سال قبل نیز اعلام شد که به زودی قرار است خانه مصدق به موزه تبدیل شود. ‌ 🔹به اینکه چرا خانه مصدق به ثبت ملی می‌رسد، مرمت می‌شود و قرار است به موزه تبدیل شود، انقلتی وارد نیست. بحث این است که چه به لحاظ اهمیت تاریخی، چه به لحاظ تعلق به یک شخصیت تأثیرگذار در تاریخ، خانه شیخ فضل الله برای ثبت ملی شدن، موزه شدن و حداقل مراقبت و مرمت، به مراتب سزاوارتر از خانه افرادی است که نقش چندان مهمی در حواث اتفاقات مهمی که در گذشته رخ داده، نداشته‌اند. 🔴 بیداری ملت @bidariymelat @bidariymelat