کجا رفتی کجا رفتی سفر من  بی قرارم ز  هجر  تو زمستان شد بهارم چرا.  رفتی  عزیزم    مهربانم پناهی  جز  تو من زهرا ندارم دیگر شوری نمانده در دل من الا   زهرا  نظر   کن حال زارم قمر خورشید تابان نور یزدان تمام   هستی   من   غمگسارم نمی بینم دگر آن روی  ماهت ترا  یارم  به  داور می سپارم تویی هستی حیدر همسرمن دگر بعد از تو من یاری ندارم عزیز   مرتضی  زهرای خوبم کجا رفتی نگه کن (بیقرارم) بیقرار اصفهانی