ای   ( دوست) منم  ساحل  دلم    دریاست  ای دوست دلم   طوفانی  و  غوغاست  ای  دوست عجب   عشقی    به   جانم   ریشه دارد دلم  مجنون این  صحراست ای دوست شده      غم     ‌مونسم    مهدی  کجایی کنون  زندان   من   دنیاست  ای دوست منم     عاشق    خدایا     چاره ای    کن که  این دل واله‌ و شیداست ای دوست غریب    و     بی کسم     مولا   کجائی در   این  دنیا  دلم   تنهاست  ای دوست تو     صبرم     را     رُبودی     ناشکیبم دلم   با  غصه  و  غمهاست  ای  دوست چه    شبها   تا    سحر    بیدار    ماندم شبم‌  بی تو  شب  یلداست  ای  دوست بیا     دستم      بگیر     ای مونس جان که  بی  تو  بی بها  دنیاست ای دوست غم    و    دردم     فزون شد  (بیقرارم) منم  موج  و  دلم  دریاست  ای دوست پرویز بیابانی  (بیقراراصفهانی)