عاشورا،بصیرت،ولایت،ظهور: هر سال که محرم و عاشورا پیدا  می‏ شود، شیعه باید آن را زنده نگه دارد. عاشورا شعار شیعه شده است. شیعه باید بتواند جواب بدهد وقتی در مقابل یک سنّی، و بالاتر در مقابل یک مسیحی یا یک یهودی یا یک لامذهب قرار گرفت و او گفت: شما در این روز عاشورا و تاسوعا که تمام کارهایتان را تعطیل می‏ کنید و می‏ آیید در مساجد جمع می ‏شوید، دسته راه می ‏اندازید، سینه می ‏زنید، زنجیر می ‏زنید، داد می‏ کشید، فریاد می ‏کشید، چه می ‏خواهید بگویید؟ حرفتان چیست؟ باید بتوانید بگویید ما حرفمان چیست. اباعبداللَّه نیامد فقط بجنگد تا کشته شود و حرفش را نزند. حرف خودش را زده است، هدف و مقصد خودش را مشخص کرده است. باید دید شعارهای حسین بن علی در روز عاشورا چیست. همین شعارها بود که اسلام را زنده کرد، تشیع را زنده کرد و پایه دستگاه خلافت اموی را چنان متزلزل کردکه چنانچه نهضت اباعبداللَّه نبود، بنی عباس اگر پانصد سال خلافت کردند، حزب اموی- که به قول عبداللَّه علائینی و خیلی افراد دیگر با برنامه آمده بود تا بر سرنوشت کشورهای اسلامی مسلط شود- شاید هزار سال حکومت می ‏کرد. حماسه حسینی ج۱ص۱۷۰