‎‎‌‌‌‌‌‎‌‎‌‌‌‌‌‎‌‎‌‌‌‌‌‎‌‎‌‌‌‌‌‎‎‌‎‎‌‌‌‌‌‎‌‎‌‌‌‌‌‎‌‎‌‌‌‌‌‎‌‎‌‌‌‌‌‎‎‌‌‌─┅═══✿🍃🔮🍃✿═══┅─ ❍◁علاّمه طهرانی نقل می‌کنند: «علاّمه طباطبایی، جهانى از عظمت بود؛ عیناً مانند یک بچه طلبه در کنار صحن مدرسه روى زمین می ‏نشست و نزدیک به غروب در مدرسه فیضیّه مى‌‏آمد، و چون نماز بر پا مى‏‌شد مانند سائر طلّاب نماز را به جماعت مرحوم آیت‌الله آقاى حاج سیّد محمّد تقى خونسارى مى‏‌خواند. ❀ آنقدر متواضع و مؤدّب، و در حفظ آداب سعى بلیغ داشت که من کراراً خدمتشان عرض کردم: آخر این درجه از ادبِ شما و ملاحظات شما ما را بى ادب مى‌‏کند! 🗯 شما را به خدا فکرى به حال ما کنید!از قریب چهل سال پیش تا به حال دیده نشد که ایشان در مجلس به متّکا و بالش تکیه زنند، بلکه پیوسته در مقابل واردین، مؤدّب، قدرى جلوتر از دیوار مى‏‌نشستند؛ ❁ من شاگرد ایشان بودم و بسیار به منزل ایشان مى‌‏رفتم، و به مراعات ادب مى‌‏خواستم پائین‏تر از ایشان بنشینم؛ ⛈ ابداً ممکن نبود.ایشان بر مى‌‏خاستند، و مى‏فرمودند.. بنابراین ما باید در درگاه، و یا خارج از اطاق بنشینیم! ─┅════𖣔4⃣𖣔════┅─