پیامها و نکات برخی از آیات جزء بیست و نهم قرآن کریم : وَأَمَّا مَنْ أُوتِىَ كِتَابَهُ بِشِمَالِهِ فَيَقُولُ يَا لَيْتَنِى لَمْ أُوتَ كِتَابِيَهْ وَلَمْ أَدْرِ مَا حِسَابِيَهْ يَا لَيْتَهَا كَانَتِ الْقَاضِيَةَ مَآ أَغْنَى‏ عِنِّى مَالِيَهْ هَلَكَ عَنِّى سُلْطَانِيَهْ خُذُوهُ فَغُلُّوهُ ثُمَّ الْجَحِيمَ صَلُّوهُ ثُمَّ فِى سِلْسِلَةٍ ذَرْعُهَا سَبْعُونَ ذِرَاعاً فَاسْلُكُوهُ إِنَّهُ كَانَ لَا يُؤْمِنُ بِاللَّهِ الْعَظِيمِ وَلَا يَحُضُّ عَلَى‏ طَعَامِ الْمِسْكِينِ‏ آيه 25 تا 34 حاقه و امّا كسى كه نامه عملش به دست چپش داده شود، مى‏گوید: اى كاش نامه‏ام به من داده نشده بود.و نمى‏دانستم حسابم چیست؟اى كاش مرگ پایان كارم بود (و دیگر زنده نمى‏شدم).دارائى من رفع نیازى از من نكرد.قدرتم از دستم برفت.(گفته مى‏شود:) او را بگیرید و در غل بكشید.سپس او را در آتش شعله‏ور وارد بیندازید.سپس در زنجیرى كه هفتاد ذراع باشد درآورید.همانا او به خداى بزرگ ایمان نمى‏آورد.و بر طعام دادن به نیازمندان ترغیب نمى‏كرد. نکته ها «ذِراع» فاصله آرنج تا نوك انگشتان است و در قدیم معیارى براى اندازه‏گیرى بوده است و كلمه «هفتاد» یا به معناى حقیقى است و یا كنایه از زنجیر طولانى مى‏باشد. «جَحیم» از «جحمة»، به آتش شعله ور گویند. امام صادق‏علیه السلام فرمود: اگر یك حلقه از آن زنجیرى كه دوزخیان را با آن به بند مى‏كشند، بر دنیا نهاده شود، دنیا از شدّت حرارت، ذوب مى‏شود.(6) در این آیه، كفر و بخل و بى‏تفاوتى نسبت به محرومان در كنارهم آمده است. «لا یؤمن باللّه... لا یحضّ» گرفتن و بستن و كشاندن و به دوزخ پرتاب كردن، بیانگر نهایت حقارت و ذلت دوزخیان است. «خذوه فغلّوه... صلّوه... فاسلكوه»6) تفسیر نورالثقلین.