انتظارها خیلی فرق کرده‌اند، خیلی عوض شده‌اند ... آدمی منتظر یک چیز می‌نشیند، ولی چیـز دیگـری به او می‌دهنـد ... مثلا ما این جا در ایران منتظر خوردن زولبیا و بامیه هستیم و آن‌ها در فلسطین منتظر خوردن موشک‌... پدر و مادری، پای سفرهٔ غم می نشینند و روزه خود را با اشک باز می کنند ... این روزها هر کسی در هر جایی به شکل خودش روزه‌اش را باز می‌کند. پ.ن: جان دادن دختری ۵ ساله در بیمارستانی در قدس @bicimchi1