. نکته ای که در این روزها کمتر بدان پرداخته می‌شود این است که همان شبکه رسانه ای و عقبه امنیتی که پشتیبان بود و در سال ۹۶ لشگر را پشت ستاد حسن روحانی بسیج کرد؛ حال همان شبکه تصمیم گرفته که از این سلبریتی‌ها در جهت دیگر در سال ۱۴۰۱ استفاده کند. از همین‌رو معتقدم «عقبه برجام» که ادغام ایران با نظام بانکی و امنیتی شرقی در چارچوب افزایش همکاری با چین و روسیه را برنمی‌تابد بدنبال ایجاد یک اهرم فشار بر روی دولت ابراهیم است که وارد همکاری با شرق آن هم در بحبوحه جنگ اوکراین شده است. شاید بتوان شهریور ۱۴۰۱ را شبیه به اکتبر ۲۰۱۹ در عراق قلمداد کرد جایی‌که عادل عبدالمهدی درست زمانی‌که داشت عراق را وارد پروژه جاده ابریشم می‌کرد بوسیله «جوکرهای نزدیک به سفارت امریکا» مورد چالش امنیتی قرار گرفت و مجبور به استعفا شد و جانشین او نیز از نزدیکی به چین اعراض کرد. آنچه در ۱۴۰۱ می‌بینیم نیز نقش آفرینی «عقبه برجام» است که همزمان با عضویت شانگهای، منافع خود را در خطر می‌بیند؛ در این بین طبقه متوسط شهری بعنوان این الیت که دیگری خود را «اقتصاد دستوری» تعریف می‌کند نیز پای کار است. ✍ سید نیما موسوی