✍🏻“ من در جهان امروز ”
(بخش اول)
این روزها ما برای مبتلا نشدن به بیماری و به خطر نیانداختن جان خود و اطرافیانمان از یک نقاب اجباری به نام ماسک استفاده می‌کنیم و امید داریم به روزی که واکسن این ویروس وارد بازار جهانی شده، جلوی ابتلای بیشتر و یا مرگ و میر را بگیرد. بنابراین همه‌ی ما چاره‌ای جز پذیرفتن آن نداریم.
بیایید یادآوری این شرایط بحرانی را برای لحظاتی کنار بگذاریم و موضوعی را از زاویه‌ای دیگر، مورد تحلیل قرار دهیم.
یکی دیگر از ویژگی‌های مهم ما فطرت اجتماعی‌‌مان است. به این معنی که ذاتاً دوست داریم دیده شویم. در مرکز قدرت باشیم و یا مورد توجه و تمجید سایرین قرار بگیریم. مهم شمرده شویم و سخنان‌مان شنیده شود. در واقع این ویژگی ما می‌تواند بسط وسیعی پیدا کند و طبق شخصیت درونی هر فرد، شکل و چگونگی آن نیز متغییر باشد.
برای برخی نیز داشتن ظاهری آراسته و زیبا اهمیتی دو چندان دارد. همچنین عده‌‌ی کثیری از انسانها معتقدند که داشتن یک لبخند زیبا، چهره‌ای تاثیرگذار به شخصیت‌شان می‌بخشد.
از سویی دیگر؛ پنهان کردن چهره از نظر روانشناسی جنبه‌‌های مختلف دارد و صد البته تاثیر منفی روی دیگران نیز می‌گذارد. کسی که چهره در نقاب میکشد و از دیده شدن هراس دارد، می‌تواند بیمار روانی باشد یا بشدت خجالتی بوده و یا ترس از محیط داشته باشد که باز هم به یکی از شاخههای بیماری روحی_روانی ارجاع داده می‌شود، البته در شاخههای مختلف علمی_پزشکی مبحث آن گسترده‌ست و ما قصد پرداختن بیشتر به این بخش را نداریم.
همچنین افرادی که برای سرقت و یا انجام عملیاتی که نمی‌خواهند هویت آنها فاش شود نیز دست به پنهان کردن چهره می‌زنند و عموماً از انواع ماسک و یا نقاب استفاده می‌کنند.
لازم به ذکر است که استفاده از ماسک در موارد دیگری نیز استفاده می‌شود. به عنوان مثال در بخش پزشکی؛ قبل از ظهور ویروس کووید۱۹ استفاده از ماسک فقط در اتاق عمل جراحی و یا در بخش‌های تخصصی دیگرِ این رشته استفاده می‌شده.
همچنین در بخش صنعت و بهداشت؛ در ارتباط مستقیم افراد با مواد شیمیایی، صنعتی و یا بهداشتی، از ماسک استفاده می‌کنند.
البته باید اشاره کرد که در برخی موارد ذکر شده، استفاده از ماسک رویه‌ای عادی دارد و زمان استفاده از آن نیز محدود و برای یک قشر خاص است و همچنین کلیت یک جامعه را در برنمی‌گیرد اما در باقی موارد؛ استفاده از نقاب و یا ماسک، تأثیرات منفی دارد.
حال برمی‌گردیم به ویژگی زیبا و فطری همه‌ی ما یعنی اجتماعی بودنمان که با وجود “ماسک” صورت زشتی به سیمای انسانها تحمیل کرده و در واقع ارتباط بصری ما را با دیگران قطع و از بین برده است.
اکنون همه‌ی ما قدر روزهای “سلامت جهانی” را می‌دانیم و مفهوم آن را به خوبی درک می‌کنیم.
در این بین، افراد فرهیخته و بزرگ، دوستان، اقوام و تعداد کثیری از پزشکان و پرستاران را نیز در سراسر جهان از دست دادیم.
برعکسِ روزهای عادی که با آغوش کشیدنِ یکدیگر؛ به هم محبت می‌کردیم، حالا باید از کسانی که دوستشان داریم، دوری کنیم تا بیمار نشوند!
در واقع شکل محبت کردنمان تغییر پیدا کرده و به جای نزدیک شدن به عزیزانمان، باید از آنها دوری کنیم!
واقعاً کجا و چه زمانی فکر می‌کردیم که جهان زیبا و پر از عشق و محبتمان این چنین سرد و بی روح شود؟ این شرایط اسفبار ما را فقط یاد فیلمهای هالیوودی می‌اندازد که چقدر شرایط مشابه آن برای ما تخیلی، غیر قابل باور و بعید بود.
به کانال بهلول عاقل بپیوندید🔽
❥↬ @bohlool_aghel
❥↬ @ostad_dehnavi
═ೋ❅🖋☕️❅ೋ═