☕وقتی کافی‌شاپ‌های بی‌روح جای قهوه‌خانه‌های پرشور را گرفتند 💡هر کدام از دو شیوه غذایی مدرن و سنتی، فرهنگی با خود به همراه دارد که با دیگری متفاوت است. این تفاوت را می‌توانید خیلی راحت در بررسی فضای فرهنگی نهادهای مربوط به هر یک و تیپ شناسی مشتریانشان ببینید. ✅مثلا در قهوه‌خانه‌های سنتی که البته تقریبا از میان رفته‌اند، معمولا افراد با هم به گپ و گفت مشغول می‌شدند. در قهوه خانه با جمعیت‌های جدا از هم مواجه می‌شویم که معمولا چند نفره هستند. اغلب مواقع، افراد روی تخت می‌نشینند و صندلی ندارند. در و دیوار قهوه‌خانه با جملاتی از بزرگان و اشعاری از حافظ، سعدی و فردوسی تزئین شده است. ✅البته در قهوه‌خانه‌های قدیم، نقاله خوانی و پرده خوانی و شعرخوانی نیز صورت می‌گرفت. یک دیالوگ جمعی در میان آن‌ها در می‌گرفت که احتمالا با ذکر اخبار سیاسی و روایات دینی و داستان‌های ملی پیش می‌رفت. ❌اما در کافی‌شاپ‌ها اولین احساسی که به ما دست می‌دهد این است که وارد یک فضای مدرن شده‌ایم. خود کلمه کافی‌شاپ، جملات عاشقانه و شعرهای نو و عکس‌های رمانتیک مدرن، نورپردازی فضا و صدای موزیک پاپ یا راک باعث می‌شود که احساس کنیم وارد یک فضای مدرن شده‌ایم‌. ❌در کافی‌شاپ‌های مدرن، فضا کاملا شخصی یا دو نفره طراحی شده است و حتی یک نگاه اضافی به میز کناری می‌تواند جسارتی بزرگ و فضولی تلقی شود. دیگر از جمع های صمیمی خانه و قهوه‌خانه خبری نیست. افراد در این جا همگی روی صندلی‌های رنگارنگ و شیک نشسته‌اند. 📚تغذیه، زندگی بدون سبک، صفحه ۴۹ و ۵۰، امیرحسین شهگلی و محمد هادی محمودی https://eitaa.com/joinchat/3539009