دلم به سینه زند پر بدان هوا که نگارین کتابتی بنوسید کبوتری بپراند من آفتاب ولا جز غمام هیچ ندانم مهی که خود همه‌دان است باید این همه داند به هر چمن که رسیدی بگو به ابر بهاری که پیش پای تو اشکی به یاد من بفشاند قرار وصل چو طی شد، امیدوار چنانم که بی‌قراری ما نیز برقرار نماند به وصل اگر نرهم شهریار از غم هجران کجاست مرگ که ما را ز زندگی برهاند 👤شهریار کــــانــــال سُـــــخَـــــنْ بُــــــزُرْگـــــٰان @bozorghan