🔰 نقطه طلائی در نظام تربیتی خداوند! 🔻 در جریان اخراج ابلیس از بهشت، ابلیس به خداوند می‌گوید حالا که مرا از بهشت اخراج می‌کنی، در ازای عبادت‌هایی که انجام دادم، چه چیزی به من می‌دهی؟ 🔹️ خداوند هم امکاناتی که او می‌خواهد را می‌دهد. بعد آدم می‌آید و می‌گوید در مقابل این امکاناتی که به شیطان دادی، به من چه می‌دهی؟ 🔹️ خداوند شروع می‌کند و به او نیز امکاناتی می‌دهد و حضرت آدم امکانات بیشتر طلب می‌کند. او پیامبر است و می‌داند کجا بیشتر بخواهد و کجا احساس کند که کفایت می‌کند. ♨️ آخرین چیزی که خداوند به آدم می‌دهد «توبه» است. اینجا آدم می‌گوید، حسبی! یعنی این امکان که اگر من جایی خراب کردم، بتوانم جبران کنم و ادامه مسیر برایم بسته نشود. ✴️ این «نظام تربیتی» است که امکان توبه داده شود، که اگر کسی خراب کرد، بتواند جبران کند و تازه این همه این نظام نیست. نه تنها امکان جبران است بلکه خداوند کسی که برگشته را دوست دارد و به جای همه کارهایی که خراب کرده، حسنات می‌نویسم. چون بعد از بازگشت از اشتباهات و تجربه آنها، پخته شده است. 💠 البته این به معنای اینکه کار درستی کرده است، نیست. اما چون آن «توبه جدی» بعد از تجربه برای او مصونیت آورده، قابل ستایش است. " دکتر همایون " 🔗 ایتا / آپارات / سایت