بت بزرگ‌ یا ام القرای جهان اسلام؟ به این تصویر توجه بفرمایید؛ مقایسه الگوی تمرکز و تراکم جمعیتی در دو کشور ایران (راست) و فرانسه (چپ). از پایتختهای هر دو کشور با الگویی کاملا مشابه، بت بزرگی در مقایسه با سایر پهنه های سرزمین ساخته شده است. از مهمترین آسیبهای این نوع الگوی توسعه، افزایش فاصله طبقاتی بین نقاط برخوردار و مناطق محروم است. این نوع تمرکزگرایی و انباشت سرمایه، همان چیزی است که نظام سرمایه‌داری می‌گوید؛ هر چه تمرکز بیشتر، انباشت سرمایه بیشتر و سود بالاتر برای بنگاه‌های بزرگ اقتصادی. اما به چه قیمتی؟ به قیمت خرد شدن هرچه بیشتر اقشار مستضعف. آیا روا است که چهار دهه بعد از انقلاب اسلامی، محصول تمدنی ما اینقدر شبیه به محصول تمدنی فرانسه به عنوان مهد لیبرال سرمایه‌داری باشد؟! آیا میشود بین ظرف (الگوی توسعه) و مظروف (مبانی انقلاب اسلامی) هیچ نسبتی برقرار نباشد؟! اگر نه، پس چرا امیرالمومنین (ع) فرمود که "بدان که هر ظاهری باطنی متناسب با خود دارد، آنچه ظاهرش پاکیزه، باطنش نیز پاکیزه و آنچه ظاهرش پلید، باطنش نیز پلید است" (نهج البلاغه،خطبه ۱۵۴). این قله انباشت سرمایه‌ای که به اسم تهران ساخته ایم، بت نظام سرمایه‌داری است که هیچ نسبتی با مبانی تمدن اسلامی ندارد. آقایان و خانمهای مسئول! اگر نمی‌توانید این بت بزرگ را بشکنید (که البته شکستنش فعلا نه صلاح است و نه مقدور) حداقل بزرگترش نکنید. امکانات و مقدورات کشور را در سایر پهنه‌های سرزمین، عادلانه توزیع کنید و تا دیر نشده روند تمرکززدایی از تهران را که مطابق با اسناد بالادست و ابلاغ رهبر معظم انقلاب است شروع کنید. @baladetayyeb