آدمی که به‌هم می‌ریزد و عصبانی می‌شود، از خود رفتاری نشان می‌دهد که خوشایند دیگران نیست. شخصیت او تحت‌تأثیر قرار می‌گیرد، وقار و طمأنینه خود را از دست می‌دهد، و مثل اشک از چشم‌ها می‌افتد. چون حرف‌هایی می‌زند که نباید حرف‌هایی می‌زند که نباید و کارهایی می‌کند که نشاید. چه زیبا فرمود: تحمّل، گور عیب‌هاست. این یعنی عیب‌ها را همچون مرده‌ای باید گور کرد و زود هم گور کرد، وگرنه آسیب می‌زنند. همان‌طور که رودخانه وقتی آرام است، زلال و شفاف است، اما وقتی به تندی جاری شود، گل‌ولای را بالا می‌زند و نمای ناخوشایندی پیدا می‌کند. وَمَن رَضِيَ عَنْ نَفسِهِ كَثُرَ السَّاخِطُ عَلَيهِ؛ در ماه رمضان، همه به‌دنبال هلال ماه هستند و با دیدن هلال جشن می‌گیرند. اما هیچ‌کس توجهی به ماه کامل ندارد. کسی که خود را کامل و بی‌نقص ببیند، مردم به او بی‌اعتنا می‌شوند و حتی بدتر، دشمن او می‌شوند. چنین فردی دیگران را کوچک می‌بیند و ناخواسته، حس تحقیر، رقابت یا خشم را در اطرافیان برمی‌انگیزد. او به ندرت از موفقیت‌ها و توانایی‌های دیگران تعریف می‌کند و همین امر باعث از بین رفتن حس همدلی می‌شود. کسی که از خود راضی است، نمی‌پذیرد که اشتباه کرده است و اینجاست که دیگران در برابر او جبهه می‌گیرند. همیشه باید از خدا راضی باشی، از مردم راضی باشی اما از خود نه. روی خود حساب باز نکن. وگرنه نه خدا و نه مردم، هیچ‌کدام روی تو حساب باز نمی‌کنند. بلکه به حساب تو هم خواهند رسید. اللّهُمَ عَجِّل لِوَلیِکَ الفَرَج 🌸⃟✍჻ᭂ࿐✰ 💚🕊 🆔@c_r_fahalonj