انار شو که تمام لب تو را بمَکم به بغضم این‌همه سوزن مزن که ميتركم‌! شب است و عطر خوش نان تازه ی تن تو بگو چه کار کنم با دل پُر از کپکم؟ دهانم آب می‌افتد، چقدر می‌افتد دهانم آب برایت، انار با نمکم! انار سوخته‌ام من، دل مرا بچلان نمک بریز و بنوش از دلِ تَرَک تَرَکم... شبی که بغض کنی، صبح می‌چکد گل گل صدای گریه ى تو از لبان نِی ‌لَبَکم... مخواه دختر چوپان! که باد حمله کند به دشت‌های پر از گله‌های شاپرکم... تو می‌شوی ملکه، گوشواره‌ات گیلاس بساز با نخ گیسوت، تاج و قاصدکم... شبیه تکه ى ابری غریبه‌ ام، تو بگو به چشمهات که باران کنند نم ‌نمکم... ببین به دست من، این تا به فرق در مرداب بدل شده‌ است به فریاد آخرین کمکم تو چون عروسک خاموش قصه‌ها شده‌ای و من غریبه ى شهر هزار آدمکم... شبیه غربت یک لاک‌پشت در برکه همیشه دور و بر چشمهات میپِلکم‌ ... ❤❤❤ #محمدسعید_میرزایی @anarestane_maneto