🔶طبق دیدگاه شیخ اشراق، نور، امری بدیهی و بی نیاز از تعریف و تنها چیزی است که نام حقیقت را می توان بر آن نهاد. تمام مراتب معرفت و هستی، وابسته به نور است. در نهایت، همه نورها پرتوهایی از خداوند و یا نورالانوار هستند. 🔷نورهای فقیر برای پدید آمدن خود، به علتی نیاز دارند که باید کامل تر از خودشان باشد. اجسامی که در مرتبه پایین تر از نور قرار دارند و سهروردی از آنها به عنوان «جوهر غاسق» یاد می کند، نمی توانند علت برای مرتبه بالاتر از خودشان باشند. 🔸به همین دلیل، نورهای فقیر به نوری بالاتر و قوی تر از خودشان نیاز دارند. به دلیل محال بودن سلسله های بی نهایت، باید به نوری برسیم که همه نورها به آن وابسته هستند ولی خودش، غنی و بی نیاز از دیگران است. 🔹سهروردی، آن نور بی نیاز را «نورالانوار» و یا خداوند دانسته و عناوینی همچون «نور محيط»، «نور قیوم»، «نور مقدس» و «نور اعظم» را بر آن اطلاق می کند. او دلیل اختلاف در نورها را در فاصله ای می داند که با نورالانوار دارند. هر چه فاصله پدیده ها با خداوند بیشتر باشد، نور آنها نیز کمتر خواهد بود. 📖کتاب به کوشش 📌@canoon_org