💠 ❁﷽❁ 💠 🌷🍃🌷🍃 .... آینده روشنی که آرزوی قلبم ام را برآورده خواهد کرد! آینده ای که این جوان شیعه را به یاری خدا و با همراهی من، به سوی مذهب اهل تسنن متمایل می کند و این همان اطمینانی بود که عبدالله از من طلب می کرد! ★ ★ ★ گل های سفید مریم در کنار شاخه های سرخ و صورتی سنبل که به همراه چند گل لیلیوم عطری در دل سبدی حصیری نشسته بود، رایحه خوشی را در فضای آشپزخانه پراکنده کرده و از پریشانی ام می کاست که مادر در چهارچوب در ظاهر شد و با صدایی آهسته گفت:" الهه جان! چایی رو بیار!" فنجان ها را از قبل در سینی چیده و ظرف رطب را هم کنار سینی گذاشته بودم و قوری چای هم روی سماور، آماده پذیرایی از میهمانان بود. دستانم را که در آستین قرمز لباسم پوشیده بود، از زیر چادر زرشکی رنگم بیرون آورده و سینی چای را برداشتم و با گفتن " بسم الله! " قدم به اتاق پذیرایی گذاشتم. با صدایی که می خواستم با پوششی از متانت، لرزشش را پنهان کنم، سلام کردم که آقای عادلی و عمو جواد و مریم خانم به احترامم از جا بلند شدند و به گرمی پاسخم را دادند. برای اولین بار بود که پس از فاش شدن احساسش، نگاهمان در چشمان یکدیگر می نشست، هرچند همچون همیشه کوتاه بود و او با لبخندی که حتی در چشمانش می درخشید، سرش را به زیر انداخت. حالا خوب می توانستم معنای این نگاه های دریایی را در ساحل چشمانش بفهمم و چه نگاه متلاطمی بود که دلم را لرزاند! کت و شلوار نوک مدادی رنگی پوشیده بود که در کنار پیراهن سپیدش، جلوه خاصی به صورتش می بخشید. سینی چای را که مقابلش گرفتم، بی آن که نگاهم کند، با تشکری گرم و کوتاه، فنجان چای را برداشت و دیدم انگشتانش نرم و آهسته می لرزد. میهمانان طوری نشسته بودند که جای من در کنار مریم خانم قرار می گرفت. کنارش که نشستم، با مهربانی نگاهم کرد و با خنده ای شیرین حالم را پرسید :" حالت خوبه عزیزم؟" ✍🏻💞🍃🍃🌷🍃🍃💞 🍃ادامہ دارد.... ✍🏻 ✍لطفا فقط با ذکر و کپی شود... ╭┅°•°•°•°═ঊঈ📚ঊঈ═°•°•°•°┅╮ ✒ @chaadorihhaaa ╰┅•°•°•°•°═ঊ