اگر باور كنی كه غیبت فاصله زمانی نیست بلكه تفاوت بیش ازحد ارتفاع روح تو با روح اوست، آنگاه همه چیز فرق خواهد كرد. غیبت می‌شود پنجره‌ای كدر و مات بین تو و او و تو می‌دانی كه او آن‌سو ایستاده است، ازحسرت سرت را به پنجره‌ می‌چسبانی، التماس می‌كنی اما باز هیچ پیدا نیست. باز همان پنجره ی كدر و مات بین تو و او فاصله انداخته است وتو حسرت می‌خوری، رنج می‌كشی واین رنج می‌شود انتظار.