#بسم‌الله‌الرحمن‌الرحیم ⚠️#آماده‌باش ⚠️ در دعای ندبه می خوانیم:《 لَیتَ شِعرِی اَینَ استَقَرَّت بِکَ النَّوی! [مصباح الزائر ، ص ۴۵۱] 》یعنی 《ای کاش می دانستم در کجا روی شما پایان می پذیرد! 》 آیا این《 ای کاش ...》گفتن، صرفِ گفتنِ لفظ است یا حکایت از یک سوز و گداز و اشتیاق درونی فرد می‌کند؟! یا اینکه که می‌گویند :《 عَزِیزُ عَلَیَّ اَن اَرَی الخَلقَ وَ لا تُری [ همان، ص ۴۵۱] : ای آقای من ! برمن سخت است که همه‌ی هستی ، همه‌ی مردم را ببینم ، اما تو به چشم دیده نشوی ! 》خود، درسی است که امام صادق (علیه‌السلام) به ما می دهد؛ درس شوق و بی قراری. یعنی می فرماید:《نسبت به امام مهدی (علیه‌السلام) است گونه باشد 》. بلکه اساساً عاشق امام زمان (عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف) چنین است.