🔰رئیسی رئیس «جمهور» است؛ رئیس «دولت» هم باشد 🔸حسن روحانی رئیس «دولت» بود نه رئیس «جمهور» 🔸رئیسی خطر وجود مدیران روحانی در بدنه دولت سیزدهم را جدی بگیرد 🔹حسن روحانی اخیرا کنشگری رسانه ای خود را زیاد کرده و در جمع وزرای دولت خودش سخنرانی می کند؛ البته همچنان سخنان خلاف واقع و وارونه نمایی از واقعیتهایی که مردم با گوشت و پوست و استخوان درک کرده بودند، عادت بدی است که حسن روحانی نتوانسته آن را ترک کند. فارغ از انگیزه های سیاسی یا انتخاباتی روحانی از آفتابی شدن در فضای رسانه و سیاست، سخنان او حاوی نکته ای است که می تواند برای دولت سیزدهم زنگ خطر محسوب شود و رئیس جمهور باید به این نکته مهم توجه ویژه کند. 🔹روحانی به گونه ای سخن می گوید که مخاطب برداشت می کند او حس رئیس جمهور بودن را همچنان دارد؛ البته این حس غلط که از طرف روحانی القاء می شود، برگرفته از یک اتفاق واقعی در دولت سیزدهم است. از همان ابتدای آغاز به کار دولت، ۹دی و بسیاری از دلسوزان دولت و شخص آیت الله رئیسی، همواره یک انتقاد جدی مطرح می کردند و آن ابقای مدیران دولت قبل در پستهای مدیریتی و کندی تغییرات و انتصابات در دولت سیزدهم بود. 🔹به گونه ای که امروز و پس از نزدیک به دو سال از آغاز به کار دولت سیزدهم، همچنان برخی مدیران دولت روحانی نه تنها در پستهای مدیریتهای میانی وزارتخانه ها و نهادهای مهم دولتی مشغول به کار هستند بلکه در مواردی، مدیر انتصابی جدید هم از مدیران دولت روحانی است. مدیرانی در حد معاون وزیر و مدیر کل. 🔹 بنابراین طبیعی است از یک سو سیاستهای دولت رئیسی در مقام اجرا، همه جانبه و هماهنگ پیش نرود و از سوی دیگر شخصی مانند روحانی احساس کند همچنان رئیس دولت است! 🔹یک نکته مهم این است که آیت الله رئیسی نشان داده به معنای واقعی کلمه، رئیس «جمهور» و خادم مردم است؛ برای مردم کار می کند و روحیات و منش مردمی دارد؛ نیازها و مشکلات مردم برایش اولویت دارند و در این مسیر با هیچ کدام از مدیرانش هم تعارف ندارد. او مردم دوست است و مردم هم او را دوست دارند. حضور او در جمعهای مردمی و واکنشهای محبت آمیز مردم به او موید این ادعاست. مردم واقعا به رئیسی امید بسته اند. 🔹 در حالیکه حسن روحانی درست نقطه مقابل این ویژگیهای آیت الله رئیسی است. او بیش و پیش از آنکه رئیس «جمهور» باشد، رئیس «دولت» بود. سالهای آخر ریاست روحانی در دولت دوازدهم، او به بهانه کرونا در هیچ جمعی حاضر نمی شد و تنها به مدیریت مجازی دولت می پرداخت. 🔹 این ماجرا درمورد آیت الله رئیسی کمی متفاوت است؛ او یقینا رئیس «جمهور» است اما آیا توانسته است نقش رئیس دولت بودن را به خوبی ایفا کند یا نه؟ حضور مدیران دولت روحانی در بدنه مدیران میانی و سطح بالای دولت رئیسی اشاره به ضعف او در ریاست بر دولت دارد. نقطه ضعفی که سال گذشته خود رئیس جمهور چندین بار به طور علنی به آن اشاره و تاکید کرد باید رفع شود. 🔹مدیران میانی باقیمانده از دولت روحانی، بعضا همچنان با وزرای روحانی در ارتباطند و طبیعتا این ارتباطها، احساس رئیس دولت بودن را همچنان در روحانی تقویت می‌کند. 🔹اعتماد به نفس کاذب روحانی در مواضع اخیرش، به یک نکته مغفول مانده دیگر هم اشاره دارد؛ با حضور فعال دولت سیزدهم و اقدامات رئیسی، ترک فعل روحانی در موارد متعدد به اثبات رسید. اما متاسفانه قوه قضائیه تا کنون هیچ اقدامی در خصوص برخورد با ترک فعلهای روحانی انجام نداده است؛ که اگر اقدامی صورت می گرفت او این روزها با اعتماد به نفس کاذب دوباره ادعاهای خلاف واقع درباره کارهای نکرده خود را به اسم اقدام، جا نمی زد. 🔹فقط در یک نمونه، حجت الاسلام مصباحی مقدم، عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام می گوید: «روحانی در ۶ ماه آخر دولتش، ۱۳۵ هزار میلیارد تومان از بانک مرکزی استقراض کرد‌ و معادل هزار هزار میلیارد تومن نقدینگی به اقتصاد تزریق شده؛ معلوم است تورمی که امروز در جامعه وجود دارد و نقطه به نقطه آن به هفتاد درصد رسید، محصول چه اقداماتی است!» 🔺هفته‌نامه ۹دی