وقتی نانوا خمیر نان را پهن میکند و
درون تنور میگذارد ، خمیر به سنگها می چسبد اما نان هر چه پخته تر می شود از سنگها جدا میشود
حکایت آدمها همین است...
سختی های دنیا ، حرارت تنور است...
و این سختی هاست که انسان را پخته تر میکنند...
هر چه انسان پخته تر میشود
سنگ کمتری بخود می گیرد.
سنگها تعلقات دنیایی هستند...
وقتی قرار شد نان را از تنور
خارج کنند سنگها را از آن می گیرند !
خوشا بحال کسی که در تنور دنیا
آنقدر پخته شود که به هیچ سنگی نچسبد ...