تفسیر کوتاه صفحه ۹ نکته آیه ۵۸ براى ورود به مكان‌هاى مقدّس، احترام مخصوص لازم است . نکته آیه ۶۰ 1 انبيا، در فكر تأمين نيازهاى مادّى مردم نيز هستند. «إِذِ اسْتَسْقى‌ مُوسى‌ لِقَوْمِهِ» 2 همه چيز، حتّى آبِ خوردن را از خداوند بخواهيم. «اسْتَسْقى‌» 3 قوانين طبيعت، محكوم اراده‌ى خداوند است. «اضْرِبْ» «فَانْفَجَرَتْ» خداوند هم سبب‌ساز و هم سبب‌سوز است. با يك عصا و از دست يك نفر، يك بار آب را مى‌خشكاند و يك بار آب را جارى مى‌سازد. 4 بهره‌گيرى از نعمت‌هاى الهى، نبايد زمينه‌ساز فساد باشد. «كُلُوا» «وَ لا تَعْثَوْا» نکته آیه۶۱ 1 شكم‌پرستى، عامل هبوط و سقوط انسان‌هاست. «لَنْ نَصْبِرَ عَلى‌ طَعامٍ واحِدٍ» «اهْبِطُوا» 2 رفاه‌طلبى، زمينه‌ى ذلّت و خوارى است. «لَنْ نَصْبِرَ») ( «ضُرِبَتْ عَلَيْهِمُ الذِّلَّةُ» 3 بى‌ادبى در گفتگو، نشانه‌ى روحيّه‌ى سركش و طغيانگر است. آنها مى‌توانستند بجاى «لَنْ نَصْبِرَ» هرگز صبر نمى‌كنيم، بگويند: يكنواختى غذا براى ما سنگين شده است. و يا بجاى «فَادْعُ لَنا رَبَّكَ»، بگويند: «فادع لنا ربنا» 4 بنى اسرائيل، نژاد پر توقّع و افزون طلب هستند. «فَادْعُ لَنا رَبَّكَ يُخْرِجْ لَنا» 5 بيان خواسته‌هاى جزيى، نشانه‌ى شدّت وابستگى و حقارت طبع است. «بقل، قثاء، فوم، عدس و بصل» 6 راضى بودن به آنچه خداوند خواسته و صبر بر آن، تأمين كننده‌ى خير و مصلحت واقعى انسان است. «أَ تَسْتَبْدِلُونَ الَّذِي هُوَ أَدْنى‌ بِالَّذِي هُوَ خَيْرٌ» 7 شهرنشينى و داشتن همه نوع امكانات، نشانه‌ى رشد و تكامل نيست، بلكه گاهى مايه‌ى سقوط و هبوط است. «اهْبِطُوا مِصْراً»