⁉️ 93 این متن رو برای آقای مجردی که به این تصمیم در همراهی با شوهرم انتقاد داشتن و کسانی مینویسم که مسیر رسیدنم به این تصمیم و همراهی با همسر در هر حلالی رو نمیدونن: ۱. سه سال پیش رو حس کردم و متاسفانه با تجسس مطمئن شدم که داره اتفاقهایی میفته، و اول چندماه غیرمستقیم تذکر دادم، بعدش مستقیما به رو آوردم و وقتی ایشون البته به حق معتقد بود که این موضوع فقط به خودش مربوطه و سوالش این بود که من این مدت برات کم گذاشتم که جوابم منفی بود، چون با ورود اون خانم به طور مخفی، مشکلی به مشکلاتمون اضافه نشده بود، درسته که ارتباط خودمون به دلیل کم مهارتی هر دو کیفیت خوبی نداشت، اما منصفانه که بگم، اون خانم وقتی محرم همسرم بود، مشکل جدیدی اضافه نکرد به ما... فقط من اون موقع داشتم که الان سعی میکنم نداشته باشم... ۲. خواستم بدونید که منم میفهمم که برای تنهایی با هر خانم لازم نیست محرمیت اتفاق بیفته، اما وقتی همسر من اینو میخواست و گناه هم نیست، چند تا مسیر دارم: *زندگی رو رها کنم و برم! و منم بشم یکی از خانم هایی که حاضرم به خاطر حمایت نصفه و نیمه یک مرد در زندگیم، با مردی به مدت کوتاه محرم بشم...(این نکته رو اولین بار که مشاورم گفت: که اگر بری از این زندگی، تو هم میشی یکی از خانم هایی که بعدا میری دنبال محرمیت موقت... اونقدر بهم تلنگر زد که هنوز خیلی خوب یادم مونده که چه نکته مهمیه...) *چشمم رو ببندم و به روی خودم نیارم و اینطوری همسرم رو تنها بگذارم که حتما مخفی کاری، چالشهایی داره که آرامش هر دومون میره... *و راه سوم اینکه خودم باشم و کمک کنم که این جریان با سلامت و عاقلانه پیش بره... کدوم راه به صلاحه و عاقلانه تره به نظرتون؟ 💢 👇👇👇👇 🆔 @mobareze_ba_talagh