درفرهنگ شيعه، رابطه امام معصوم و شيعيان، ازلي است. در حديثي از حضرت صادق(ع) مي¬خوانيم: خداوند، شيعيان ما را مورد رحمت خويش قرار دهد! آنان، از زيادي سرشت ما خلق شده¬ و با آب ولايت ما عجين گشته‌اند. در شادي ما، شاد و در اندوه ما، غمناكند. اين ارتباط مقدس و عميق، ارواح اولياي الهي و شيعيانشان را به منزله روح واحد قرار مي دهد. ابوبصير، از ياران حضرت صادق(ع) مي گويد: در مجلسي از حضرت ‌پرسيدم: «گاهي بدون علت خاص، دچار غم و غصه يا سرور و خوشحالي مي-شوم؛ علت چيست؟» حضرت در پاسخ فرمود: اين حزن و شادي كه گاه سراغ شما مي آيد، اثر آن غم و سروري است كه در ما ايجاد مي شود؛ و چون ما و شما، هر دو از نور خداوند متعال خلق شده¬ايم، اين حالات ما، در شما نيز اثر مي¬گذارد. بنابراين‌، مي توان گفت هنگامي كه ما به ياد اولياي الهي و عظمت و بزرگواري آنان مي افتيم يا مصيبت ها و غم هاي آنان را به ياد مي آوريم و قلبمان متوجه آنان مي شود، در اثر همان پيوند شديد روحي ميان ما و آنان است. در واقع، عنايت و مهر آنان را به ما نشان می‌دهد. @chashmbe_rah