✅👈 حيات دل ‏ ✅ مرحله‏ ى ديگرى از حيات، حيات قلب و دل انسان است. اين حيات در برخوردها و ديدارها به وجود مى ‏آيد. «تَزاوَرُوا فَانَّ فی زِيارَتِكُمْ احْياءاً لِقُلُوبِكُمْ وَ ذِكْراً لِأَحادِيثِنا». ✅ در برخوردهاست كه جرقه‏ ها سر مى ‏گيرد و با اين نور است كه دل‏ها راه زندگى خودشان را پيدا مى‏ كنند و به حيات مى‏ رسند. با شناخت‏هاست كه مغزها و فكرها به حيات مى ‏رسند و با يقين است كه عقل براى سنجش، راهى را پيدا مى‏ كند. و با وسعت‏هاست كه روح به حيات مى ‏رسد. ✅ و در قرب اوست كه انسان به مراحل بالاتر و حيات‏هاى متعالى‏ترى دست پيدا مى‏ كند. «أِنَّ اللَّهَ يَحُولُ بَيْنَ الْمَرْءِ وَقَلْبِه». كسانى كه دل‏ها را و مغزها و قلب‏ها و عقل‏ها را و روح‏ها را به مرگ نمى ‏توانند برسانند، بايد بدانند كه؛ زمينى كه بدن انسان را از بين مى ‏برد و تبديل مى‏ كند و تلّى از خاك از آن به جاى مى‏ گذارد، دل او را نمى‏گيرد؛ چون خدا بين انسان و دلش فاصل و حائل است. ✅ و آن حيات دل، چيزى نيست كه حتى با مرگ از بين برود. «وَلا تَحْسَبَنَّ الَّذِينَ قُتِلُوا فِى سَبِيلِ اللَّهِ أَمْواتاً بَلْ أَحْياءٌ عِنْدَ رَبِّهِمْ يُرْزَقُونَ»؛ آنهايى كه زنده را انتخاب كرده ‏اند، حتى اگر بميرند، زنده هستند. «أَحْياءٌ» زنده هستند. حيات دارند. «عِندَ رَبِّهِمْ يُرْزَقُونَ». ✅ چرا حيات دارند؟ چون آنها ذبح شده ‏اند و مردار نيستند. گوسفند وقتى ذبح مى ‏شود درست است كه خونش را از دست مى‏ دهد، ولى حياتى پيدا مى‏ كند و در جزء عالى‏ ترى، در مجموعه‏ ى بدن متعالى‏ ترى راه پيدا مى‏ كند. ✅ انسان با آن گسستن از غير حق، به روح مى‏ رسد و با ديدارها، دل زندگى پيدا مى‏ كند. دل مردگى ‏هايش از بين مى ‏رود و با شناخت و يقين، حيات برترى پيدا مى ‏كند. و اين حيات، حياتى است كه حتى با مرگ از بين نمى ‏رود و دوام دارد. حقیقت حج، ص ۱۲۴ 🆔👉 @cheshmeyejarie