وقتی انسان برای اولین بار "نارگیل" سفت را برداشت، هرگز فکر نمی کرد میان قالب قهوه ای رنگ آن ، شیره ای خوش طعم و بو و جسمی سفید و پر خاصیت باشد. برای باز کردن اندیشه، خود را باید "شکست" عقاید و باورهای خود را ، احساس خود را، باید روزنه های "نو" را باز کرد تا از قالب کهن و بی منطق و عادتی محیط گریخت ...! هیچ گاه مانند یک نارگیل بسته نمان. با ذهنی نو، جهانی نو بساز چقدر زیبا می توان زندگی کرد وقتی می توان "معمار زندگی" خود بود 🍃 🌺🍃 http://eitaa.com/cognizable_wan