⛔️در نقد سریال #دادستان
بعد دیدن چند قسمت سریال دادستان با اینحال که چندسالی بود دست از نوشتن و نقد برداشته بودم تصمیم گرفتم چند خطی درباره این سریال بنویسم.
مسعود ده نمکی را دوست دارم نه بخاطر فیلم ها یا سریالهایش...بیشتر بخاطر دغدغه اش و پایداری و تاب آوریش در مقابل حربه های درشت و کوچک اینوریهای خودی و آنوریهای خودی.
شاید یکی از دلایل اینکه ده نمکی اصرار به گنجاندن یک سیر مشخص در همه داستان ها و فیلم هایش دارد همین پایداری و اصرار بر امر حق مبارزه است.
غافل از اینکه این رویه نه پایداری بر امر مبارزه است برای مخاطب و نه مطالبه گری را ترویج میدهد چرا که تکرار این دست از مطالبات در قالب یک چهار چوب و رویه مشخص در فیلم های ده نمکی تازگی برای مخاطب برای مصادره مطلوب ندارد.
سریال دادستان حرف دارد اما بیان ندارد،فرم ندارد و همین امر باعث گردیده تا حق مطلب در این اثر ده نمکی ادا نشود.
در واقع دکوپاژ (زاویه و جایگاه دوربین نسبت به موضوع) و حتی میزانسن رعایت نمیشود و همین امر موجب میشود این اثر فاقد فرم باشد.و صرفا موضوع اصلی که مبارزه با فساد یا عدالت خواهی است بلد و مطرح شود. که فهمیدن این موضوع کار سخت و پیچیده ای نیست چرا که از تیتراژ تا خود داستان و در اثرات قبلی ده نمکی این موضوع محسوس است.
در واقع ده نمکی با دادستان حرف جدیدی مطرح نمیکند وهمان حرف های قبلی را در قالب یک سناریو و با آب و تاب جدید(مثلا حمله تروریستی به مجلس)تکرار میکند.حال آنکه میشد با یک سناریو منسجم و تعریف و تمرین یک دکوپاژ بر اساس مفاهیم عدالتخواهی و مطالبه گرانه و ایجاد یک فرم و با توجه به اثر گذار بودن رسانه در اذهان جامعه اتفاقات بهتری را رقم بزند.
اگر ده نمکی در آثارش تکرار را حذف کند و از اصرار به بست زدن به آثار قبلی خود دست بردارد و درسبک انحصاریش در قرار دادن دوربین در زوایای مختلف تجدید نظر کند و سراغ بازیگران دیگری هم برود.امید آن میرود که بتواند در آثار بعدیش برگ جدیدی رادر مسیر آرمانخواهی و عدالت خواهی رقم بزند.
🖋 م_عماد
╭━━━⊰◇⊱━━━╮
@javan_enghelaabi🇮🇷
╰━━━⊰◇⊱━━━╯