#سلام_بر_ابراهیم #قسمت‌چهاردهم ﷽ .باران شــدیدی در تهران باریده بود. خیابان ۱۷ شــهریور را آب گرفته بود .چند پیرمرد می خواستند به سمت دیگر خیابان بروند مانده بودند چه کنند ،همان موقع ابراهیم از راه رسید. پاچه شلوار را بالا زد. با کول کردن پیرمردها .آن ها را به طرف دیگر خیابان برد ابراهیم از این کارها زیاد انجام می داد. هدفی هم جز شکستن نفس خودش !نداشت. مخصوصاً زمانی که خیلی بین بچه ها مطرح بود ٭٭٭ همراه ابراهیم راه می رفتیم. عصر یک روز تابستان بود. رسیدیم جلوی یک .کوچه. بچه ها مشغول فوتبال بودند به محض عبور ما، پســر بچه ای محکم توپ را شوت کرد. توپ مستقیم به .صورت ابراهیم خورد به طوری که ابراهیم لحظه روی زمین نشســت. صورت ابراهیم سرخ سرخ .شده بود خیلی عصبانی شــدم. به سمت بچه ها نگاه کردم. همه در حال فرار بودند تا .از ما کتک نخورند ابراهیم همینطور که نشســته بود دست کرد توی ساک خودش. پاستیک .گردو را برداشت !دادزد: بچه ها کجا رفتید؟! بیایید گردوها رو بردارید .بعد هم پاستیک را گذاشت کنار دروازه فوتبال و حرکت کردیم توی راه با تعجب گفتم: داش ابرام این چه کاری بود!؟ گفــت: بنده های خدا ترســیده بودند. از قصدکه نزدنــد. بعد به بحث قبلی برگشــت و موضوع را عوض کرد! اما من می دانســتم انســان های بزرگ در .زندگیشان اینگونه عمل می کنند ٭٭٭ .در باشگاه کشتی بودیم. آماده می شدیم برای تمرین. ابراهیم هم وارد شد .چند دقیقه بعد یکی دیگر از دوستان آمد تا وارد شد بی مقدمه گفت: ابرام جون، تیپ وهیکلت خیلی جالب شده! تو راه که می اومدی دو تا دختر پشــت ســرت بودند. مرتب داشتند از تو حرف !می زدند بعد ادامه داد: شــلوار و پیراهن شــیک که پوشیدی، ساک ورزشی هم که !دست گرفتی. کاماً مشخصه ورزشکاری به ابراهیم نگاه کردم. رفته بود تو فکر. ناراحت شد! انگار توقع چنین حرفی .را نداشت جلسه بعد رفتم برای ورزش. تا ابراهیم را دیدم خنده ام گرفت! پیراهن بلند !پوشیده بود و شلوار گشاد به جای ساک ورزشی لباس ها را داخل کیسه پاستیکی ریخته بود! از آن !روز به بعد اینگونه به باشگاه می آمد !بچه ها می گفتند: بابا تو دیگه چه جور آدمی هستی؟ .ما باشگاه می یایم تا هیکل ورزشکاری پیدا کنیم. بعد هم لباس تنگ بپوشیم !اما تو با این هیکل قشنگ و رو فُرم، آخه این چه لباس هائیه که می پوشی؟ ابراهیم به حرف کن خودمون رو از داشتن امام زمانمون ، محروم نکنیم✨ ادامه دارد....