اَعوذُ بِاللهِ مِنَ الشَّيطانِ الرَّجيم بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ الّلهُمَّ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ وَعَجِّلْ فَرَجَهُمْ وَالْعَنْ اَعْدائُهُمْ اَجْمَعینْ 🔴 شور حسینی در تمام زندگی ما جریان دارد. ♦️در تمام زندگی ما شور حسینی جریان دارد، حضرت اباعبدالله الحسین علیه السلام در همه زندگی ما حضور دارد، یکی از اعمال شب قدر، سلام بر امام حسین است، یکی از اعمال نیمه شعبان سلام بر امام حسین است، آب می‌خوریم می‌گوئیم سلام بر حسین، حاجتمندیم، زیارت عاشورا می‌خوانیم، امام حسین در همه زندگی ما حضور دارد، عشق امام حسین مثل خون در رگهای ما جریان دارد... بچه متولد که می‌شود می‌گویند تربت کربلا به لبش بمالید، وقتی هم کسی می‌میرد می‌گویند تربت کربلا در کفنش بگذارید یا به صورتش بمالید، یعنی از تولد تا مرگ امام حسین با ماست... واقعه کربلا اوج عظمت و ایثار است، و مسلماً نزد خداوند بسیار با ارزش، در سوره قصص داستان اصحاب کهف آمده، خداوند از این هفت یا هشت نفر تجلیل می‌کند، دو صفحه قرآن به داستان اصحاب کهف اختصاص پیدا کرده، خداوند از اصحاب کهف تجلیل می‌کند، اصحاب کهف ۳۰۹ سال خوابیدند، و برای اینکه بدنشان زخم نشود، فرشتگانی مأمور شدند در زمانهای معین آنها را پهلو به پهلو کند «وَ نُقَلِّبُهُمْ ذاتَ الْيَمِينِ‏ وَ ذاتَ‏ الشِّمال‏» (کهف/۱۸)... آدم توجه نمی‌کند، همین شبها که ما می‌خوابیم، تا صبح چندین بار از این پهلو به آن پهلو می‌شویم، بدون اینکه خودمان بفهمیم، کداممان تا حالا خدا را برای اینکار شکر کرده‌ایم؟ اگر آدم موقع خواب مثل یک تکه سنگ بی‌حرکت بود، وقتی بیدار می‌شد مثل چوب خشک شده بود... اصحاب کهف تشنگی نخوردند، برهنگی و اسارت ندیدند، وحشیانه به شهادت نرسیدند، فقط مؤمنانی بودند بین کفار و مشرکین که هجرت کردند و ۳۰۰ سال در غاری به خواب رفتند، البته کارشان بسیار ارزشمند است، اما به هیچ وجه قابل قیاس با ایثار امام حسین نیست... وقتی خداوند از عمل اصحاب کهف تمجید می‌کند، ببینید از ایثار امام حسین و خاندان و اصحابش چه تجلیل و تمجیدی می‌کند... وَالسَّلَامُ عَلَى مَنِ اتَّبَعَ الْهُدَى ✍️ حبیب‌الله یوسفی