سحرگاهی که ندای «قُتِلَ امیرالمؤمنین» گوش کوفه را لرزاند، تن ها پای ایستادن نداشتند. کوفیان گیج و مبهوت، ناباورانه خبری را زمزمه می‌کردند، که هیچ عقلی یارای باورش را نداشت! حتی کوچه‌های کوفه هم به سوگ دوری از قدم‌هایی نشستند که هر گام، صلابت مردانگی و عدالت‌محوری را به تن خاکشان، هجی می‌کرد! 🔺علی (ع) که خود مرگ را اینگونه توصیف کرده است: «خداوند برای گروهی کشته شدن و برای گروهی دیگر مرگ را مقرّر نموده و هر کدام به اجل معین خود آنگونه که او مقدّر کرده است، می‌رسند؛ پس خوشا به حال مجاهدان راه خدا و کشته شدگان راه اطاعت او.» 🔶 پس چه اِبایی دارد از پرکشیدن به سوی معبود و شهد شهادت نوشیدن و تمام عشق را در آغوش کشیدن؟ چه واهمه‌ای دارد از رفتن از دنیایی که با تمام کینه برابرش قد علم کرده بود و چه ترسی دارد از پرواز ملکوتی بسوی همنشینی با زهرا (س) و محمد (ص).. 📌 بعد او حتی چاه‌های کوفه هم طعم تنهایی را چشیدند و کامشان از نبود اشک‌های شبانه علی، خشکید. طعم تلخ بی‏ علی بودن را حتی امروز  هم می‌توان چشید.. ⁦◼️⁩شهادت حضرت امیرالمؤمنین امام علی علیه‌السلام بر همه شیعیان تسلیت باد.◼️⁩ داعیان کمیل 💠@daeyan_komeil💠