👆👆👆 🔸اما آنچه که آمریکایی ها از آن غافل بودند تفاوت مورد با دو مورد پیشین است؛ از جمله: 🔹۱. از لحاظ زمانی، ترور چگوارا و‌ احمدشاه زمانی اتفاق افتاد که افغانستان و‌ کوبا غرق در بی‌ثباتی و منازعات داخلی بودند اما ایران علی رغم فشارهای تحریمی سالهای اخیر، به ویژه از لحاظ نظامی در اوج آمادگی به سر می برد. و‌ اخباری که توهم بی ثباتی داخلی را برای آمریکا ایجاد کرده، موجب چنین اشتباه محاسباتی فاحش از سوی آمریکا گردید. 🔹۲.شخصیت کاریزماتیک حاج قاسم و محوریتش در جریان مقاومت، منتسب به شبکه ای از شخصیتهاست که محبوبیتشان و محوریتشان یکی بیش از دیگری است و عملا حذف یکی از آنان، نه تنها خللی در فعالیت این شبکه ایجاد نمی کند بلکه بیش از پیش بر قدرت و جنبه کاریزماتیک آن می افزاید، وضعیتی که در ترور رهبر پیشین حزب الله و نیز سایر فرماندهان مقاومت شاهدش بودیم. 🔹۳. تفاوت دیگر، پتانسیل و ظرفیت واکنشی و پاسخ‌دهی به ترور است؛ طراحان ترور باید می دانستند که بر خلاف افغانستان و کوبا، جمهوری اسلامی ایران به ویژه سپاه پاسداران، طی سالهای به چنان دستاورد نظامی و تکنولوژیک پیچیده ای دست یافته و ‌گسترش داده که در هرگونه درگیری و منازعه‌ای، دستی برتر و بالاتر را خواهد داشت. 🔸در چنین وضعیتی، هر دشمن عاقلی باید متوجه می شد که هرگونه سوقصد به جان فرماندهان این جبهه، با واکنش قاطع و مقتدرانه مواجه خواهد شد. اتفاقی که سحرگاه امروز رقم خورد و پایگاههای نظامی آمریکا توسط موشکهای سپاه پاسداران درهم کوبیده شد. حمله‌ای که خسارتهای آن برای دشمن، بیش از آنکه ادوات و نفرات باشد حیثیتی و هژمونیک بود و حیثیت و اقتدار هژمونیک آمریکا را که بعد از حفظ کرده بود بر باد داد. 🔻🔻🔻🔻 @daghdagheha