بیا ببین که غبار راه چه نشسته است بر تن من خراب سالیان گذر از تاریکی هستم امید هنوز در جاده ی بی انتهای خویش جریان دارد چراغ راه معرفت را دارم و می سوزد از روزگار دراز چه گذشت روزگارها و از پی هم رفت شب ها چه ثانیه ها و لحظه ها و ساعت ها باید بود و گذری کرد به این روزگار دل نشین چه خوب و چه بد، روزگاری است که می گذرد امید را باید داشت... ⬅️دهه هفتادیا👇 @dahehaftadiihay_amariyon