📥 مطلب ارسالی از حجت الاسلام دکتر ملک زاده استاد دانشکده علوم قرآنی و مرکز تخصصی بیان وحی #دامغان سلام ، به مناسبت درگذشت سرسلسله گنابادی ها. ضمن تسلیت به برادران درویش مسلک. 👇👇👇 نقدی بر مبانی فکری؛ بدون شک توجه به ظواهر و غفلت از باطن امر نامطلوبی است لذا ارزش ظواهر به باطن است و تاکیدات دین بر نیت در عمل از همین باب است. اما تأکیدبر باطن گرایی در دین به معنای بی توجهی به ظواهر و عدم الزام بر مقید بودن به رفتار ظاهری مشخص در اثبات حقانیت نیست. تأکید بر باطن گرایی (طریقت) و نفی معیار حقانیت از ظواهر رفتاری (شریعت) اندیشه ای است که خواسته یا ناخواسته منجر به اعتقاد نسبی گرایی دینی یا پوزیتیویسم دینی خواهد شد. چون ما معیار حقانیت را از یک امر عینی در خارج( شریعت خاص) به یک امر باطنی غیر معین و مشخص می بریم. نسبی گرایی نیز آسیب‌های جدی چون؛ 1- نفی حقانیت دین و مسلک خاص که البته در عمل دراویش با تأکید بر حقانیت شریعت درویش مسلکی مبانی اندیشه خود را نفی می کنند. 2- نفی قضاوت در مورد رفتار دیگران. 3- بی معنا بودن امر به معروف و نهی از منکر. 4- نفی الگوسازی در شریعت ظاهری. و.... توجه: این نقدی بر مبانی فکری است که مطمئنا بسیاری از برادران درویش مسلک نسبت به آن غافل اند. دین اسلام در عین توجه بر باطن تأکید بر حقانیت ظاهر (شریعت خاص) نیز دارد لذا نفی هر کدام در واقع گرفتن بعضی از دین و نفی بعضی دیگر خواهد شد. من الله توفیق. روح اله ملک زاده