📋 بخشی از مهم ترین وظایف پدر و مادر نسبت به کودکان چنین است:
۱ـ احترام به کودک:
یکی از وظایف مهم والدین، احترام به شخصیت کودک است. رسول اکرم(ص) می‌فرماید: "اکرموا اولادکم و أحسنوا آدابهم؛ به فرزندان‌تان احترام کنید و با آداب و روش پسندیده با آنها معاشرت نمایید."
کودکانی که در دوران قبل از دبستان از امنیت و محبت کافی برخوردار نمی‌شوند، آسیب‌هایی بر آنها وارد می‌شود که به ندرت در دوره‌های بعد قابل جبران است.
۲ـ توجه به استقلال طلبی کودکان:
بذر استقلال‌طلبی از سال‌های آغازین زندگی کودک شروع به رشد و جوانه زدن می‌کند. پدر و مادر زمینه را برای رشد متعادل این میل فراهم می‌آورند. آزادی‌های لازم را به او بدهند. البته آزادی باید محدود باشد.
روش‌های آزادمنشانه به کودکان و نوجوانان حق انتخاب و گزینش می‌دهد. زمینه را برای خلاقیت و شکوفایی استعدادهای نهفته‌ی آنان فراهم می‌سازد. کنترل و تذکر بیش از حدّ، تأثیر معکوس داشته و اعتماد به نفس کودک و نوجوان را از بین می‌برد.
۳ـ پرورش شخصیت کودکان:
والدین با روش‌های مختلف می‌توانند شخصیت کودکان خود را پرورش دهند که مهم‌ترین آن، سلام کردن و هم بازی شدن با آنها است. حضرت علي(ع) می‌فرماید: "مَنْ كانَ لَهُ وَلَدٌ صَبا؛ كسی كه كودكی دارد بايد (در راه تربيت او) كودكانه رفتار نمايد".[وسائل الشيعه، ج ۵، ص ۱۲۶]
دو عامل دیگر تربیت فرزند (دوران مدرسه و اجتماع) چون عامل اوّل قرار دارند، هرچند از اهمیت لازم برخوردارند اما مواظبت اوّلیه، در هوشیاری فرزند تأثیر بسزایی دارد. نیز مواظبت در دوره‌ی مدرسه و انتخاب دوستان مناسب و افرادی که صلاحیت اخلاقی بالایی دارند، بر امنیت خاطر می‌افزاید تا وقتی وارد اجتماع شود، دغدغه‌ی خاطری پیش نیاید.
۴- اظهار محبّت:
اولین نیاز روانی کودک و نوجوان مهر و محبت و دوست داشتن آنها است. هر کودک و نوجوانی برای داشتن احساس امنیت، باید مورد محبت قرار گیرد. ابراز محبت، موجب دلگرمی و علاقه‌مندی به شما و زندگی خواهد شد. احساس امنیت در نوجوان سبب می‌شود زمینه‌ی پیوند شما با او توسعه یابد. در این رابطه رفتار صحیح دینی را بیاموزد. رابطه‌ی مهرآمیز همراه با گذشت و مدارا، با همگان و به خصوص با کودکان و نوجوانان قوی‌ترین و پرجاذبه‌ترین و سازنده‌ترین رابطه‌ها است. البته زیاده روی در محبت برای فرزند زیانبار است.
۵- جهت‌دهی مثبت به احساسات:
کم اهمیت جلوه دادن اشتباهات و تقدیر از رفتارها و کارهای ارزشی و پسندیده‌ی آنان، سبب می‌شود که آنها به خود دلگرم شوند، احساس ارزشمندی نمایند. تقویت احساسات و ارزش‌های مثبت، یکی از مؤثرترین عوامل برای جهت‌دهی به گرایش‌های دینی فرزندان محسوب می‌شود.
۶- درونی کردن ارزش‌های دینی و اخلاقی:
آموزش مفاهیم دینی و یافتن بینش صحیح یک چیز است و پذیرش و عمل کردن به آن چیز دیگر است. باید سعی نمود نوجوان و جوان به صورت خودآگاه عامل به دستورات اخلاقی و دینی شود. دین‌باوری و عشق و علاقه به ارزش‌های دینی از درون او بجوشد، در این صورت رفتارهای مذهبی و دینی، ماندنی و پایدار خواهد شد.
#نکات_تربیتی #فرزندپروری #پرورشی
📲 Iاصول تربیتیI 👈🏻