دکتر مسیحیّت غربی به اعتبار چندقرن جنگ‌های صلیبی و دوجنگ جهانی خانمان‌سوز و خونریزی‌های دوران استعمار و برده‌داری خونبارترین تاریخ را در جهان داشته است. تحقیقاً مغول‌ها و تاتارها هم به عنوان اقوامی وحشی به اندازۀ مسیحیّت مدرن و مدّعی تمدّن آدم نکشتند. مسیحیّت غربی باوجود این تاریخ هولناک توانسته است خود را، به کمک تبلیغات سنگین تمدّنی انسان‌دوست و صلح‌طلب و مهربان و مسلمانان را که همواره، به‌ویژه در چندقرن اخیر، قربانی خشونت بوده‌اند، مردمی خشونت‌طلب و خونریز جا بزند. غربی‌ها با ایجاد و پرورش گروه‌هایی مثل داعش که نه تنها مسلمان که شایستۀ نام انسان هم نیستند، کوشیده‌اند برای ادّعاهایشان سندسازی کنند و خشونت‌های خودشان را عکس‌العمل رفتار مسلمانان جابیندازند! بیهوده نیست که در نظر گذشتگان ما که هم معرفت بیشتری به هویّت تاریخی خود داشتند و هم تحت تأثیر تبلیغات غربی دچار شست‌وشوی ذهنی نشده بودند، کلمۀ کافر که عمدتاً یادآور مسیحیان بود، تداعیگر قساوت و بی‌رحمی بود؛ زیرا خاطرات تاریخی آنان و سنگ‌دلی‌هایی که دیده بودند، به آن‌ها اجازه نمی‌داد که به گونه‌ای دیگر بیندیشند. قدما حتّی وقتی می‌خواستند از معشوق خودشان هم گله کنند او را «کافردل» و ...خطاب می‌کردند و در تداول عامیانه هنوز هم که هنوز است، وقتی می‌خواهند به کسی بگویند که خیلی بی‌رحمی به او می‌گویند:«مگر کافری!» مقصود ما از این سخنان کوبیدن بر طبل دشمنی‌های دینی نیست، فقط می‌خواهیم بگوییم که نباید تبلیغات دنیای امروز را باور کنیم و دیگران را دلبر و خود را دیو بپنداریم. نمونه‌هایی از کاربرد تعبیر کافر در شعر حافظ: خون ما خوردند این کافردلان ای مسلمانان چه درمان الغیاث چو بید بر سر ایمان خویش می‌لرزم که دل به دست کمان ابروییست کافرکیش تو کافردل نمی‌بندی نقاب زلف و می‌ترسم که محرابم بگرداند خم آن دلستان ابرو _____ ! وارد شوید! 👇 @daneshvadanestan