حاج آقا قرهی: آیت‌الله العظمی بهجت برای کسانی که نعوذبالله به گناهی مبتلا شدند که عادت شده و دیگر نمی‌توانند آن را ترک کنند، دستورالعملی داشتند. سه مطلب بود، یکی این بود: چهل شب جمعه یا روز جمعه، بر سر قبور ولیّ خدا و مؤمنی بروند و آنجا فاتحه بخوانند. چرا؟ مگر آن‌ها چه نیازی دارند؟ دلیلش این است که ما برای آن‌ها فاتحه و قرآن بخوانیم و بر سر قبورشان حاضر شویم تا آن‌ها هم برای ما دعا کنند. اصلاً خود حضور در قبرستان و بر سر قبور آن‌ها، موضوعیّت دارد. کما اینکه برای امواتمان هم نمی‌گویند: از همین جا فاتحه بخوانید، بلکه می‌گویند: بر سر قبورشان بروید. بیان شده که وقتی پیامبر در مورد پدر و مادر و احترام به آنان صحبت می‌کردند، فردی گریه‌اش گرفت و به پیامبر گفت: یا رسول الله، پدر من کاروان دار بود، در یک شهری از دنیا رفته و همان جا هم او را دفن کردند، من نمی‌دانم قبر او کجاست. چه کنم؟ پیامبر فرمودند: به قبرستان مسلمین برو، در کنار قبر مؤمنی، شکل قبری را با دستت بکش و بنشین آن‌جا و برایش فاتحه بخوان. حضرت نفرمودند: از همین جا فاتحه بخوان، لذا معلوم می‌شود که اصلاً ورود به قبرستان موضوعیّت دارد و خیلی مهم است. ایشان می‌فرمودند: بر سر قبور مؤمنین برود، قرآن و فاتحه بخواند، او برایش دعا می‌کند. چرا؟ برای این که اتّفاقاً آن ولیّ خدا هم الآن می‌داند که دیگر آن‌جا کاری از دستش برنمی‌آید و هر چه هست، از این دنیا دارد. -----------*✨🌹✨*----------         @darrahbandgi    -----------*✨🌹✨*-----------