سلام متقابل یـه سِـری سـوال ها هـسـت که واقعا نـیـاز به تخصص داره. ولی مـن بر اسـاس تـجـربه ای که از خودم داشتم اینه که گاهی هـر کسی با کار کردن روی نقـطه ضعـفـش می تونه رشـد کنه. و این رشد کردن، لزومی نداره در قـدوم اول آنچـنـان کَلان باشـه، نه . . . کـم کـم و با احتیاط. یکـی با کنـتـرل کردنِ نـگاهش، یـکی با مبارزه با نفـسـش، یکی دیـگه با تلاش برای به جا آوردن نمازِ سر وقت و . . رشد می کنه. همچنین سواد و آموزش، وجدان و محـبت و ایمانِ ما تاثیر و پژواک زیادی داره. گاه مـی گـم خـدایا؟ ما چـیزای کوچیـکی تـوی مُشتمون داریم. ولی همین چیزای کوچیک برای ما خیـلـی بزرگن قربونـت. ما بـرای رضایـت تو ازشون می گذریم، رعایت مـی کنیم، تلاشـمون رو می کنیم و لطفا تو هم لحاظش کن، و قطعا همین اُمور کوچیک، خیلی بزرگن و الحـق خـدا هم برامون مرام می زاره . . . و در آخر برای رشد، نمی دونم چرا، ولی یاد این کـلیـپ از شـهیـد داوود نریمیسا افتادم. - به خصوص از ثانیه‌یِ ۱۰ تا ۳۸ -