باسمه تعالی پرسش قرآنی قرآن کریم در آیه ی ۱۹۰ سوره ی بقره می فرماید: وَ قاتِلُوا فِی سَبِیلِ اللَّهِ الَّذِینَ یقاتِلُونَکمْ وَ لا تَعْتَدُوا إِنَّ اللَّهَ لا یحِبُّ الْمُعْتَدِینَ... این آیه عدم خشونت و ظلم را در جنگ به رزمندگان گوشزد می کند. اما در آیه ۳۳ سوره مائده می فرماید: إِنَّمَا جَزَاءُ الَّذِينَ يُحَارِبُونَ اللَّهَ وَرَسُولَهُ وَيَسْعَوْنَ فِي الْأَرْضِ فَسَادًا أَنْ يُقَتَّلُوا أَوْ يُصَلَّبُوا أَوْ تُقَطَّعَ أَيْدِيهِمْ وَأَرْجُلُهُمْ مِنْ خِلَافٍ أَوْ يُنْفَوْا مِنَ الْأَرْضِ ۚ ذَٰلِكَ لَهُمْ خِزْيٌ فِي الدُّنْيَا ۖ وَلَهُمْ فِي الْآخِرَةِ عَذَابٌ عَظِيمٌ... چگونه جواز این حجم از خشونت در جنگ با محاربین، با آیه قبل که به مومنین سفارش عدم تعدی در جنگ را می‌کند قابل جمع است؟ پاسخ مراد از عدم اعتدا در قتال با دشمن همان گونه که مرحوم علامه طباطبایی در المیزان در ذیل آیه بالا اشاره فرمودند و نیز در روایات آمده است، قتل زنان و کودکان و بیماران و معذوران و قطع درختان و مسموم کردن آب‌ها و جنگیدن قبل از دعوت کفار به حق و آغازگر جنگ بودن و ادامه قتال پس از تسلیم دشمن و امثال آن است. معنای عدم اعتدا این نیست که در جنگ با دشمن خشونت و غلظت نشان ندهید اتفاقا باید در برابر دشمنی که آغازگر جنگ است غلظت و خشونت نشان داد تا وادار به عقب نشینی شود و طمع بازگشت به جنگ را در سر نپروراند. جالب این است که آیات متعددی دلالت بر این دارد که در جنگ با دشمن ظالم و نابکار، غلظت و خشونت نشان دهید. به عنوان نمونه آیات ذیل را ملاحظه فرمایید. يَـٰٓأَيُّهَا ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ قَٰتِلُواْ ٱلَّذِينَ يَلُونَكُم مِّنَ ٱلۡكُفَّارِ وَلۡيَجِدُواْ فِيكُمۡ غِلۡظَةࣰۚ وَٱعۡلَمُوٓاْ أَنَّ ٱللَّهَ مَعَ ٱلۡمُتَّقِينَ( توبه/۱۲۳) يَـٰٓأَيُّهَا ٱلنَّبِيُّ جَٰهِدِ ٱلۡكُفَّارَ وَٱلۡمُنَٰفِقِينَ وَٱغۡلُظۡ عَلَيۡهِمۡۚ وَمَأۡوَاهُمۡ جَهَنَّمُۖ وَبِئۡسَ ٱلۡمَصِيرُ (توبه/۹) إِذْ يُوحي رَبُّكَ إِلَى الْمَلائِكَةِ أَنِّي مَعَكُمْ فَثَبِّتُوا الَّذينَ آمَنُوا سَأُلْقي في قُلُوبِ الَّذينَ كَفَرُوا الرُّعْبَ فَاضْرِبُوا فَوْقَ الْأَعْناقِ وَ اضْرِبُوا مِنْهُمْ كُلَّ بَنانٍ . ذَٰلِكَ بِأَنَّهُمۡ شَآقُّواْ ٱللَّهَ وَرَسُولَهُۥۚ وَمَن يُشَاقِقِ ٱللَّهَ وَرَسُولَهُۥ فَإِنَّ ٱللَّهَ شَدِيدُ ٱلۡعِقَابِ  ذَٰلِكُمۡ فَذُوقُوهُ وَأَنَّ لِلۡكَٰفِرِينَ عَذَابَ ٱلنَّارِ ( انفال/۱۴-۱۲) در مورد آیه ۲۳ سوره مائده که در مورد مجازات محارب با خدا و رسول است مطلب به همین منوال است قطعاً مجازات کسی که با محاربه خود، امنیت جامعه را مخدوش می‌سازد و رعب و وحشت ایجاد می‌کند باید سنگین باشد تا بازدارندگی داشته باشد چنانکه مجازات جرم دزدی به دلیل آسیب امنیتی که ایجاد می‌کند باید سنگین باشد قرآن دستور می‌دهد که باید دست دزد بریده شود این مجازات هر چند در ظاهر خشونت آمیز است ولی جهت بازدارندگی لازم و ضروری است. نیکزاد #معارف https://eitaa.com/darseostadnikzad