*تمرین هفتم* باید بنشینم با خودم دو دوتا چارتا کنم ببینم کجاها هوای نفسم داره منو از فطرتم دور میکنه... اگر در نماز سهو دارم و توجه به غیر...شاید گرایشهایم به غیر خدا در زندگی باعث شده در نماز هم توجهم به ربوبیت دیگرانی باشد که در غیر نماز تمام توجهم را ربوده اند..😢 اگر رب من شیطان شده... اگر ربّم هوای نفس شده... پس من از فطرت طاهر خودم خارج شدم و به خدایم وصل نیستم... باید یه فکری کنم... باید عصبانیت ها و علاقه مندی ها و امید بستن هایم را بالا و پایین کنم..ببینم برای رفع و رجوع زندگی چه چیزهایی را موثر میدانم؟! پول...شان اجتماعی..آدم های دیگر!!!شغلم... همسرم..! پس خدا کجای زندگیمه؟!.. اگر ربّم خور و خواب و خشم و شهوتم است و بیشتر درگیر طبیعتم هستم و برای ارضا این غرایز پا روی هر حقی می گذارم یعنی زشتی های باطنی ام مثل ماهی ای که به خشکی افتاده من رو از آب انداختند بیرون... ...زنده بودنم به وصل بودن به اوست وگرنه که حیاتی در کار نیست.. باید خودمو به آب برسونم... این خشکی جای من نیست...می خواهم مثل همه آفریده هات حیّ زندگی کنم.. 😭 @hobbenamaz