کربلایی احمد تهرانی (ره) : یکی از علّت‌هایی که ما توفیق #سحرخیزی نداریم و در وقت آن سنگین هستیم و گویا گوش‌هایمان صدای مَلَک منادی را که همه‌ی اولیاء الله را بیدار می‌کند نمی‌شود.... این است که روح و قلب ما به خاطر دو مسأله سنگین می‌شود...و به وقت سحر نمی‌تواند برخیزد و به ملاقات یار پر بزند‌و لذّت عبادت را نمی‌چشد: یکی از آن دو عامل ، ۱.لغو و لهو و زیاد حرف زدن است؛ ۲.و دیگری که خیلی انسان را سنگین می‌کند، غیبت کردن است. من عیناً دیدم که #غیبت روز ، توفیق سحرخیزی را از انسان سلب می‌کند. پندهای آسمانی ، ص ۱۸۸‌ ‌‌