🌷مناظره دیگ و تابه از پروین اعتصامی که در آن تابه با طعنه، سیاهی و عیوب دیگ را به رخش می کشد. بخشی از حرف های تابه: بکنج مطبخ تاریک، تابه گفت به دیگ که از ملال نمردی، چه خیره سر بودی ز دوده، پشت تو مانند قیر گشته سیاه ز عیب خویش، تو مسکین چه بیخبر بودی 🔹و بخشی از پاسخ دیگ: نظر به عُجب، در آلودگان نمی کردی به دامن سیه خود، گرت نظر بودی من از سیاهی خود، بس ملول میگشتم اگر تو تیره‌دل، از من سپیدتر بودی پ.ن: حکایت بعضی آدما