آبان ؛ ماهِ با شکوه و خیال انگیزِ پاییزی ... انگار که فرشته ی آب ها با گردونه ی زرین و اسب های سفید و افسانه ای اش "ابر و باران و برف و تگرگ" از آسمان های دور ، به قصرِ پاییزی اش بازگشته و به فرمانِ اهورا مزدا ، برف و باران و عشق را به روحِ خسته و ناامیدِ زمین و پیکرِ بی جانِ درختانِ خشک و بی بار و برگ ، می ریزد . باید "آب" را ستایش کرد ، که زیستن بدونِ آن ، ممکن نیست ، و زمین ، بدونِ بخششِ آسمان و خروشِ رود ، ویرانه ای متروکه خواهد بود ! به راستی که چه زیباست خداگونه مهربان بودن و خداگونه بخشیدن ؛ وقتی که دیگران با مهربانی ات ، جان و انگیزه ای دوباره می گیرند ، وقتی که با دستانِ بخشنده ات ؛ بانیِ لبخندِ دل هایِ بی پناه می شوی . آبان ، یاد آورِ زلالی و صداقتِ آب هاست . یاد آورِ بارندگی و بالندگی ، یاد آورِ اینکه هیچ سقوط و افتادنی ، پایانِ کار نیست ! که روزهایِ خوب ، در راهند ، که بهار ، خواهد آمد ... @deco_technique