‌ ء ــــ اى مردم ! پس از حمد و ثنای الهۍ، اين من بودم كه چشم فتنہ را در آوردم و جز من كسى جرأتـ اين كار را نداشت؛ مردۍ ديگر برخاسـت و عـرض كرد: ای اميرمؤمنان(؏)؛ از فتنہ‌ها برايمان بگو. حضرتـ فرمود: همانا فتنه‌ها هرگاه روى آورند، شبهہ‌انگيزند و هرگاه کھ از بین بروند، آگاه و هشيار كنند. .. هنگامۍ که مى‌آيند، حق و باطل را مشتبھ ساخته و هنگامی که مى‌روند، شناخته مى‌شوند؛ ـــــ همچنین فتنه‌ها همچون گردبادها حركت مى‌كنند؛ - در‌ سر‌ راه‌ خود - به شهرى برمی‌خورند و از شهرى نمى‌گذرند. • خطبہ نهروان / نھج‌البلاغہ . . . .