🌳شعر درخت - عباس یمینی‌شریف به دست خود درختی می‌نشانم به پایش جوی آبی می‌کشانم کمی تخم چمن بر روی خاکش برای یادگاری می‌فشانم درختم کم‌کم آرد برگ و باری بسازد بر سر خود شاخساری چمن روید در آن جا سبز و خرم شود زیر درختم سبزه‌زاری به تابستان که گرما رو نماید درختم چتر خود را می‌گشاید خنک می‌سازد آن جا را زسایه دل هر رهگذر را می‌رباید ‌____☆☆☆____☆☆☆________ #دلمالش #نوستالژی #خاطره_بازی 👇👇 @delmaalesh