عمر گران مایه در این صرف شد تا چه خورم صیف و چه پوشم شتاء شاید جناب سعدی ابیات دیگری هم میخواستند بسرایند و حکایتی که نقل کرده اند اقتضایش را نداشته.... باید نوشت... عمر گران مایه در این صرف شد: که چقدر بار کینه دیگران را با خود حمل کنیم... برای دیگران نقشه بکشیم و از زندگی خود غافل باشیم... برای رضایت و خشنودی دیگران، دنیا و آخرت خود را حراج کنیم... در امور شخصی دیگران سرک بکشیم و از امور آخرتی خود با خبر نباشیم ... و ... سه ماه پیش رو، فرصت بازنگری و تجدید ‌نظر است